Luxor

Vakantie Egypte Juli 2006

Donderdag 13 juli

Om 9.15 uur rijden wij bij Jos en Ria weg op naar het vliegveld. Daar checken wij in en gaan daarna een luchtje kopen en deodorant voor René. Wij kregen beiden een badschuim van Davidoff gratis erbij.
Melissa kocht een lipgloss en ging voor het eerst met haar eigen pas pinnen (primeur).
Daarna een lekker broodje gehaald (ik heb hem in het vliegtuig pas op gegeten).
Om 12.55 uur gingen wij de lucht in, het was een rustige vlucht, alleen de landing was wat minder.
Er stond veel wind, waardoor het vliegtuig flink heen en weer ging. Toen wij naar buiten liepen met onze koffers werden we daar opgewacht door Achmed en Ramadan van Niletravel, de helft van de mensen gingen met Ramadan mee met de bus (Royal family) en wij gingen met nog een aantal mensen met Achmed mee de bus in, dit was gelijk de groep waar wij de hele week mee zaten tijdens de excursies en wij heten de Farao’s, Achmed was onze gids de hele week tijdens de nijlcruise excursies.
Onderweg naar het cruiseschip konden wij al goed zien hoe de Egyptenaren leefden. Het was een compleet andere wereld Allemaal mannen in lange gewaden op ezels door de straten, of ze zaten bij elkaar aan de waterpijp of hangen wat voor de deur op een stoeltje. Het schip is heel erg mooi. 's Avonds hebben wij een heerlijk diner, Na het diner gaan wij naar het dek, om op een zonnebedje te liggen en naar de sterrenhemel te kijken. Dan gaan wij naar bed en zit onze 1e dag er weer op.
Hier begint onze cruise over de Nijl.

De rivier de Nijl komt uit het hart van Afrika en vindt haar oorsprong in de vochtige gebieden van Burundi en Ethiopië. Bij Khartoem ontmoet de witte Nijl de blauwe Nijl. De eerste heeft haar bronnen in de grote Afrikaanse meren zoals het Victoria meer, en dankt haar naam aan de witte kleur van het modderige water. Het is vooral de blauwe Nijl die zorgt voor overstromingen. De regentijd in de Ethiopische hoog landen, die van eind mei tot begin september duur, doet de rivier sterk aanzwellen en zorgt ervoor dat de Nijl voorbij Khartoem buiten zijn oevers treed. Dit zijn de overstromingen dier ervoor zorgden dat de oude Egyptenaren de Nijl vereerden als een godheid. In duizenden jaren heeft de rivier een dal uitgesleten, en zo in Egypte een oase gevormd die van het eerste cataract bij Aswan tot Caïro zo’n 900 km. Lang is. Het dal is nergens breder dan 25 kilometer. De eerste 350 kilometer vanaf de Soedanese grens wordt tegenwoordig geheel in beslag genomen door het Nassermeer. Sinds de nieuwe dam bij Aswan in 1968 gereed kwam en dit stuwmeer ontstond is er geen sprake meer van de jaarlijkse overstromingen en de afzetting van het vruchtbare slib. Tegenwoordig zijn de akkers het hele jaar door groen en kan er het hele jaar door worden geoogst. De Nijldelta, met in het westen Alexandrië en in het oosten Port Said, heeft een oppervlakte van 2300 km2. De delta wordt ook wel Neder-Egypte genoemd.

Vrijdag 14 juli

Na het ontbijt gingen wij om 8.00 uur met een aircobus naar de vallei der koningen, de tempel van Hatsjepsut en de kolossen van Memnon.
Na de periode van de piramides zijn de oude Egyptenaren overgegaan tot het begraven in graftombes in deze enorme dodenstad. De Egyptenaren zagen de westoever van de Nijl als het rijk der doden, aangezien hier de zon ondergaat. Door zich hier te laten begraven hadden ze het idee iedere dag bij zonsopkomst in het oosten herboren te worden. Het gebied wordt daarom in diverse oude teksten “het prachtige westen”genoemd. Misschien zagen de farao’s de spitse heuvels van het gebergte als natuurlijke piramides. In het dal der Koningen (Biban el-Moeloek) liggen 65 graftombes, waarvan er 25 van farao’s zijn. De overige graven behoren toe aan hoge hoffunctionarissen. Alle graven stammen uit het Nieuwe Rijk (18e en 20e dynastie). Vrijwel elk graf was al ten tijde van de 21ste dynastie geplunderd. De farao’s uit die periode hebben de koningsmummies op andere plaatsen in veiligheid gebracht. Tot de mooiste graven behoren de tombe van RamsesVI, Sethi I en Toetmosis III. Het beroemdste graf is natuurlijk dat van Toetanchamon. In de graftombes daal je een aantal meters onder de grond af. De mysterieuze wand-en plafondschilderingen, reliëfs en zuilengangen zijn adembenemend. De kleurrijke afbeeldingen in sommige kelders, waarop vooral het oude Egyptische idee over het leven na de dood weergegeven wordt, zijn vaak nog puntgaaf. In sommige tombes ligt nog een stenen sarcofaag, maar de mummies uit de graven zijn naar het Egyptisch Museum in Caïro overgebracht.
Wij hebben daar de graftombe van Ramses IV, Ramses VII, Merenptah en Toetanchamon bekeken.
Bij de graftombe van Merenptah mochten wij, nadat wij de Arabier die op de tombe paste hadden omgekocht, foto’s maken van de sarcofaag en er ook nog onder kijken, heel indrukwekkend.

Merenptah ook wel de geliefde van de god Ptah, was de 4e Egyptische farao uit de 19e dynastie en hij regeerde van 1224 v.Chr. tot 1214 v.Chr.. Hij was de 13e zoon en opvolger van de grote farao Ramses II die 67 jaar regeerde. Het eerste wat Merenptah deed toen hij farao werd was het verplaatsen van de Hoofdstad. Ramses II had deze in de Nijldelta laten bouwen en Merenptah verplaatste de hoofdstad terug naar Memphis. Onder Ramses II was een vredesverdrag opgericht met het Hettische Rijk. De aartsvijand van Egypte. Merenptah respecteerde dit verdrag. Het Hettische Rijk werd echter onder de voet gelopen door de Zeevolken. Deze, afkomstig uit het gebied rond de Zwarte Zee, waren zo sterk en goed georganiseerd dat zij diep in het land van Egypte konden doordringen. Merenptah antwoordde met de oprichting van een enorm leger en ging het gevecht aan met de Zeevolken. Tijdens een grote militaire campagne versloeg het leger meer dan 8000 vijandige soldaten. Dit was de grootste militaire overwinning sinds het overlijden van Ramses II.
Het was ook onder Merenptah dat de Hebreeërs massaal uit Egypte wegtrokken. De in de bijbel vernoemde uittocht (oftewel exodus). Het is dan ook dat op een van de stelés, opgericht ter meerdere glorie van Merenptah, er gesproken wordt over het land Israël.
Merenptah regeerde niet erg lang. Dit komt door de lange regeringsperiode van zijn vader, en door zijn eigen hoge leeftijd toen hij de Egyptische troon besteeg. Wel zijn er veel bijzondere dingen voorgevallen onder zijn bewind. Ook is hij erin geslaagd de grootsheid van Egypte te behouden zoals zijn vader en grootvader, Seti I, hadden gedaan. Iets wat na de dood van Merenptah door diens opvolgers rap teniet is gedaan. Merenptah stierf een natuurlijke dood in 1214 v.Chr.. Zijn mummie is begraven in een dodentempel vergelijkbaar met die van zijn vader in het Dal der koningen. Daar is de tombe van Merenptah in 1903 door Howard Carter ontdekt.. Zijn mummie bleek echter niet meer in de tombe te liggen. Maar die bleek al reeds in 1898 ontdekt te zijn, tezamen met de mummies van 9 andere grote koningen uit het Oude Egypte in het graf van Amenhotep II. Deze tombe lag in Deir el-Bahri. Al deze mummies waren daar neergelegd door priesters die bang waren dat hun originele tombes geplunderd zouden worden en de koninklijke mummies verbrand of verminkt. De koninklijke mummie van Merenptah ligt nu in het Egyptisch Museum in Caïro. In hetzelfde museum waar ook zijn vader en grootvader hun laatste rustplaats gevonden hebben.

Ramses IV was een Egyptische farao van de 20e dynastie. Hij regeerde van ca.1152 v.Chr. tot 1144 v.Chr..

Ramses VII was een Egyptische farao van de 20e dynastie, Hij regeerde van ca.1134 v.Chr. tot 1126 v.Chr..

Toetanchamon was een Egyptische farao van de 18e dynastie. Hij regeerde van ca. 1333 v.Chr. tot 1324 v.Chr.. Zijn vader was Achnaton. Lange tijd werd gedacht dat Nefertiti zijn moeder was, maar men is er tegenwoordig van overtuigd dat Toetanchamon een zoon was van Achnaton bij één van zijn bijvrouwen (vermoedelijk Kiya). Toetanchamon was geen opvallende farao. Zijn beroemdheid is vooral te danken aan het zeldzame feit dat zijn graf, toen het in 1922 door Howard Carter werd gevonden, vrijwel ongeschonden bleek te zijn. Het voor een farao kleine graf bevatte meer dan 3500 kunstvoorwerpen.
Toetanchamon was gehuwd met Anchesenamon en was de opvolger van Achnaton, hoewel er tussen hen beiden waarschijnlijk nog een farao Smenchkare geregeerd heeft. Hij was slechts negen jaar oud toen hij farao werd en ook nog erg jong toen hij stierf (ca.18-19 jaar oud).
Hij groeide op in de stad Amarna. Aanvankelijk was zijn naam niet Toetanchamon maar Toetanchaton, naar de Egyptische god Aton, een god zonder gezicht die werd aanbeden nadat Achnaton een drastische wijziging in de godsdienst van het Egyptische rijk had doorgevoerd door het monotheïsme in te voeren.
Onder de regering van Toetanchamon keerde Egypte terug naar de traditionele religie van Egypte, de verering van alle oude goden werd in ere hersteld en Toetanchaton nam de naam Toetanchamon aan.
Veel rond zijn korte regeringsperiode is nog steeds een raadsel. Het is niet helemaal duidelijk waarom hij zo jong gestorven is. Op basis van tweedimensionale röntgenopnamen suggereerde een Brits team in de jaren zestig een schedelbreuk, wat de hypothese zou staven dat Toetanchamon was vermoord. Het is wel duidelijk dat er in zijn tijd grote spanningen waren in Egypte, nadat het religieuze beleid van zijn voorganger Achnaton tot een grote chaos geleid had. Bovendien waren er oorlogen, onder andere met de Nubiërs en de Hittieten. Een paleisrevolutie viel ook niet uit te sluiten.
In 2005 had een Egyptisch team onder leiding van Zahi Hawass de kans om een (driedimensionale) CT-scan uit te voeren van de mummie van Toetanchamon. Forensische experts kwamen zo tot de conclusie dat de zogenaamde hoofdwond die op tweedimensionale opnames was gezien een extra holte was waaruit de balsemers de hersenen naar buiten haalden. Wat in de jaren zestig voor een bloedklonter was aangezien bleek een prop hars te zijn. Men vond wel een beenbreuk net boven zijn linkerknie. De jonge farao is volgens het team dan ook overleden door een aanval van koudvuur nadat hij zijn been had gebroken. De hypothese dat hij vermoord was, kwam hiermee in verdrukking. Toetanchamons opvolger was de veel oudere hoogpriester Ay die vier jaar regeerde. De farao na hem (generaal Horemheb) verwijderde de namen van Achnaton, Smenchkare, Toetanchamon en Ay uit de annalen en koningslijsten van het land om ze zo aan de vergetelheid prijs te geven. Toch verstoorde Horemheb Toetanchamons graf niet, wat er mogelijk op wijst dat hij toch wel respect voor de jonge koning had. De ironie wil dat dit het enige koningsgraf is dat vrijwel ongeschonden is gevonden. Het graf is ongeschonden gebleven doordat het tijdens de bouw van het graf van Ramses VI uitgegraven zand op de ingang van het graf van Toetanchamon werd gegooid. Zo bleef deze toegang ongeschonden, tot het graf in 1922 door Howard Carter, Lord Carnavon en zijn mensen werd ontdekt. Het graf maakt ondanks alle pracht en praal een tamelijk haastig bijeengeraapte, en voor een farao bijna armoedige indruk. Het was waarschijnlijk voor iemand anders bedoeld, voor een hogere officier, of een vrouwelijk lid van de faraofamilie.
Naar de wens van Howard Carter werd de mummie na grondig onderzoek weer teruggelegd in de sarcofaag van zijn eigen graf. De schat die in Toetanchamons graf gevonden werd is inmiddels wereldberoemd, hoewel het een ontnuchterende gedachte is dat het oorspronkelijk waarschijnlijk een van de minder luxueuze faraograven geweest moet zijn. Het gouden dodenmasker van toetanchamon, een van de beroemdste Oudegyptische kunstvoorwerpen ter wereld ligt in het Museum in Caïro.

In een zijdal van het dal der koningen ligt de ‘Plaats van Schoonheid’ met de graven van de koninginnen, prinsen en prinsessen. De meeste graven zijn aan het begin van de vorige eeuw herontdekt. Hier ligt onder andere het in 1904 ontdekte graf van Nefertari, de vrouw van Ramses II, het graf van de koningin Titi, het graf van Amenherchopsjef en de zoon van Ramses III. De 80 tombes die hier gevonden zijn, zijn een stuk eenvoudiger dan de graven van de koningen. Sommige verkeren in zeer slechte staat. Ze dateren voor het overgrote deel uit de ramessidische periode.

De terrassentempel van Hatsjepsut in het dal van Deir el-bahari is een van de meest bijzondere monumenten van het oude Egypte. De tempel ligt prachtig tegen een steile rotswand van het oostelijke Thebaanse gebergte, waarin het gedeeltelijk is uitgehakt. Hij werd hier gebouwd door deze beroemde faraokoningin ter ere van de godin Hathor. Voor het allerheiligste, dat in de rots is uitgehouwen, bevinden zich drie gigantische terrassen. Het laagste terras was vroeger voorhof met bloeiende planten en bomen. De wanden van de tempel zijn met reliëfs van diverse taferelen versierd.
Helaas hebben na Hatsjepsut’s dood nogal wat vandalen haar tempel bezocht. De ergste vernielingen zijn uit pure nijd door toetmosis III, de neef en opvolger van Hatsjepsut, aangebracht. Omdat hij 20 jaar op zijn troonbestijging had moeten wachten, bedekte of vernietigde hij direct na zijn tantes dood overal haar naam en beeltenis. Later vernielden de eerste Christenen, die de tempel als klooster gebruikten, alle heidense afbeeldingen. In de hellingen van Deir el Bahari liggen een groot aantal graven uit het Middenrijk. Enkele jaren geleden zijn bij de tempel een aantal toeristen gedood tijdens een terroristische aanslag.

Langs de weg van Medinet Haboe naar de veerpont zitten de Memnon-kolossen, twee beelden van 16 meter hoog, eenzaam op hun troon aan de rand van akkers. Oorspronkelijk bewaakten ze de dodentempel van Amenophis III (regeerde van 1391 v.Chr.-1353 v.Chr.), maar dit gebouw, misschien de grootste tempel op de westoever is tijdens een aardbeving in het jaar 27 verwoest. Enkel de grote wijdingstele van de tempel staat nog overeind, en ligt een paar honderd meter in de richting van de heuvels. De Grieken hebben de beelden hun huidige naam gegeven. Ze zagen het verst van de weg liggende beeld aan voor dat van de Trojaanse held Memnon, die tijdens het beleg van Troje door Achilles gedood zou zijn. De beelden hebben niets met Memnon van doen, maar zijn beelden van de vergoddelijkte farao Amenophis III.
Na dit alles nog even naar een fabriekje waar ze voorwerpen (vazen, beeldjes) uit allabas, graniet en onyx maakten met de hand. Toen wij weer buiten kwamen probeerde de Egyptenaren ons stenen te verkopen die je ook op de grond kon vinden, (o)ma werd door een stel kinderen achterna gezeten om beeldjes te kopen, omdat zij met haar knip open stond. Zij moest snel de bus in vluchten om van ze af te zijn (pfff.zucht, zucht). Toen was het tijd om naar het schip terug te gaan voor de lunch.
Na de lunch gingen we lekker zwemmen op het dek, terwijl de boot naar Edfu voer (02.15 aanleg in Edfu).
‘s Avonds heerlijk eten daarna naar de disco waar Melanie niet van de dansvloer was af te slaan.
Zij had een mooie Egyptische jurk aan met hoofddeksel die zij had gekocht.


Zaterdag 15 juli

Vanmorgen eerst ontbeten, om 9.30 uur met koetsen voor 4 personen en uitgemergeld paard (heel zielig, Melissa vond het niets omdat zij het zielig voor het paard vond) gingen wij op weg naar de aan zonnegod Horus gewijde tempel uit de tijd van de Ptolemeeën.
Horus, de zoon van Osiris, nam wraak op zijn vaders moordenaar door tijdens een tweegevecht op leven en dood zijn boosaardige oom Seth met een speer te doorboren. De tempel is gebouwd op de plaats waar volgens de legende het dodelijke gevecht tussen de twee goden plaatsvond. Edbo of Djebo was de faraonische benaming voor Edfu en betekende spiesen of doorboren. De tempel is na de tempel van Karnak te Luxor de grootste van Egypte, en domineert de gehele westzijde van het Nijlstadje Edfu. Doordat de tempel pas in 1860 is bevrijd van het woestijnzand is het ook een van de best bewaarde tempels van het land. De uitgraving geschiedde onder leiding van Auguste Mariette, de stichter van het Egyptische museum te Caïro.
De bouw van de tempel begon in 23 augustus 237 v.Chr. onder Ptolemaeus III euergetes (221-205 v.Chr.). De architecten hebben zich duidelijk laten inspireren door de bouwstijl van de beroemde architect Imhotep, de tijdens het bewind van farao Djoser diens trappenpiramide te Sakkara gebouwd heeft. Dit is opmerkelijk, aangezien deze bouwstijl toen al meer dan 25 eeuwen oud was. De tempel werd in 57 v.Chr. voltooid door Ptolemaeus XII Auletes (80-51 v.Chr.), de vader van Cleopatra. Men weet de datum zo precies omdat de geschiedenis van het bouwproces beschreven wordt in de hiërogliefen op de buitenmuur.
Op religieus gebied was de tempel bijzonder belangrijk. Ieder jaar reisde de godin Hathor vanuit haar tempel te Dendera hierheen om haar gemaal, de valkgod Horus te bezoeken. In hun eigen zonneboten herenigden de twee godheden zich in het midden van de Nijl. Het hieraan gekoppelde feest duurde 14 dagen en heette de vreugdevolle hereniging. Tijdens het Egyptische nieuwjaar (het begin van de overstroming) werden de farao’s opnieuw gekroond, om aan te duiden dat ze de levende incarnatie van Horus waren. Dit werd gesymboliseerd door een levende valk los te laten vanaf het dak van de tempel te Edfu.
De tempel van Horus is in tegenstelling tot andere tempels niet naar de Nijl gericht, maar naar het zuiden. De gevel van de eerste pyloon, met 2 torens, is 79 meter hoog en 36 meter breed. Je kunt de gaten waaruit de vlaggenstokken staken nog altijd zien. Na de ingang betreed je het grote voorhof. Hier mochten de gewone mensen offers brengen. Langs de 3 wanden staan 32 zuilen met schitterende kapitelen. Op de zuilen en wanden zijn reliëfs van de offerende farao te zien. Voor de ingang van het overdekte deel van de tempel zie je een kolossaal beeld van de valkgod Horus, getooid met de dubbele kroon van Opper- en Neder-Egypte. Op de 12 zuilen van de voorste zuilenhal van de overdekte tempel zijn hiërogliefen te zien van de bouw van de tempel. Links van de hal is een ruimte waar in het verleden de watervoorraad werd opgeslagen, en rechts is een ruimte die dienst deed als bibliotheek. De twaalf dikke zuilen van de achterste zuilenhal laten offerscènes zien. Na de offerzaal en de tussenkamer volgt het Allerheiligste. Oorspronkelijk stond hier het beeld van Chorus, maar tegenwoordig rest ons nog slechts het schrijn, dat overigens een paar honderd jaar ouder is dan de tempel. Aan de gang rond het allerheiligste grenzen meerdere kamers. Deze vertrekken zijn gewijd aan verschillende goden. Zo hebben Osiris, Chorus, de maangod Honds, Re en de godinnen Dekbed en Nephtys er elk een eigen kamer. De overige ruimtes dienden in het verleden als opslagplaats voor kleding en goud- en zilverwerk

De god Seth was in de Egyptische mythologie de broer van Osiris. Hij vermoordde zijn broer en sneed zijn lijk aan stukken die hij over alle nomen (gewesten) van Egypte verspreidde. Isis vond echter de penis van Osiris en slaagde erin door haar bedrevenheid met magie zwanger te worden. Haar zoon Horus streed met Seth en versloeg hem. Seth behoort net als zijn vrouw Nepthys tot de Enneade van Heliopolis. Seth werden gezien als de god van de woestijn, chaos, onvruchtbaarheid, van stof en kale grond en als vijand van de mens. Hij wordt afgebeeld als een mens met een dierenkop. Welk dier daarvoor model gestaan heeft is niet bekend, hoewel er wel geopperd is dat het een aardvarken zou kunnen zijn. Varkens en ezels waren aan hem gewijd en speelden ook een rol in zijn eredienst. De afkeer van varkens bij latere godsdiensten zou daar wel een iets mee te maken kunnen hebben.

Hathor is een godin in de vorm van een koe in de Egyptische mythologie. Zij was ook de voedster van de jonge god Horus in de mythe van de geboorte van Horus. Hathor was daarmee de moedergodin en is in de gehele geschiedenis van Egypte populair geweest. In later tijd werd Hathor hoe langer hoe meer met Isis vereenzelvigd. De papyrus was aan haar gewijd. Zij was de Vrouwe van het Westen en begroette de overledene in de onderwereld. Zij was ook de belichaming van het oog van Ra en in de mythe over de vernietiging van de mensheid door Hathor liet zij in haar verschijning als de leeuwin Sekhmet zich ook van haar vernietigende kant zien. In Dendera staat nog een aan haar gewijde tempel.
Hathor wordt afgebeeld als vrouw met twee hoorns en daartussen een zonneschijf of als vrouw met een koeienkop.

Wij gingen dwars door de stad heen waar het dagelijkse leven in Egypte bezig was, mensen op de markt andere aan de waterpijp en andere weer druk in gesprek met elkaar. Op de terugweg waren twee koetsen tegen elkaar gebotst 1 paard lag op de grond met zijn schouder open, je zag allemaal bloed, echt zielig.
Toen wij bij de boot terug kwamen wilde de koetsier geld van ons maar alles was al betaald, er waren er meer die dat toch probeerde.
‘s Middags hebben we heerlijk gegeten, daarna zwemmen en luieren.
Dan nog even proberen te slapen met Melanie want ’s avonds was er een Egyptische avond.
Iedereen was verkleed voor de Egyptische avond en we werden met de farao groep op de foto gezet.
Dan worden er allerlei spelletjes gedaan en gedanst, heel gezellig.
Na het feest gaan wel lekker slapen, de boot vaart ondertussen naar Aswan.

Zondag 16 juli

Eerst ontbijten dan op weg naar de steengroeven ten zuidoosten van Aswan daar haalden de farao’s het graniet voor hun tempels, beelden, sarcofagen en obelisken. Hier ligt ook de onvoltooide obelisk deze dateert uit d 15e eeuw v.Chr., hij is 42 meter lang en 4 meter breed en zou het grootste uit één stuk gehouwen obelisk aller tijden zijn geworden, maar men heeft hem nooit afgemaakt. Ook een poging om er een kleinere van te maken is mislukt. Tegenover de graniet groeve ligt een fatimidische begraafplaats met pittoreske koepelgraven van islamitische heiligen. Fatimiden is afgeleid van Fatima, de dochter van de profeet Mohammed. Fatimiden hebben een eigen mystieke interpretatie van de Islam.

Daarna gingen wij met een bootje naar de Isistempel van Philae, op het eiland Agilka, gelegen tussen beide stuwdammen van het Nassermeer, daar staan een aantal magnifieke tempels. Oorspronkelijk stonden ze op het 300 meter verderop gelegen eiland Philae, dat al bij de bouw van de eerste Aswandam geheel onder water was verdwenen. Op Philae vond Isis volgens de legende het hart van haar man Osisris. Osiris waas vermoord door Seth, die zijn lichaamsdelen over heel Egypte verspreidde. De Ptolemeëen bouwden hier de tempel ter ere van Isis, net als op alle andere plekken waar zij de resten van haar man had gevonden tempels zijn gebouwd.
De Romeinen voegden de poort van Hadrianus en de nooit voltooide kiosk (de kleine zuilentempel) van Trajanus aan het tempelcomplex toe. De Isistempel en de overige gebouwen op Philae werden net als de tempels van Abu Simbel tussen 1972 en 1980 afgebroken en weer opgebouwd op de huidige locatie, ongeveer 7 km. Ten zuiden van Aswan. Isis was een van de belangrijkste godinnen van de oudheid, en ze werd vereerd lang nadat het Christelijke geloof zijn intrede had gedaan. Haar tempel was de laatste Egyptische tempel die gesloten werd (rond 535 na Chr.), en bezoekers in vorige eeuwen noemden het de “Parel van Egypte”. Na de sluiting van de Isistempel gebruikte de op het eiland levende Koptische gemeenschap de gebouwen als kerk. Op het eiland kun je verder een kleine Hathortempel en een heiligdom van Imhotep bezichtigen.

Daarna gingen wij naar een fabriek waar papyrusrollen werd gemaakt van een plant (lotus), het binnenste gedeelte van de steel werd in een bak met water gedaan en lag daar 6 dagen in, daarna werden de reepjes overlapt naast elkaar gelegd en gedroogd, zo ontstaat lichte papyrus.
Als je het binnenste gedeelte van de steel eerst met een hamer plat slaat en dan 12 dagen in een bak water laat liggen dan krijg je een donkere kleur.
Tegenwoordig wordt de papyrus in Egypte alleen nog gebruikt om op te schilderen.

Na papyrus gingen wij naar de Aswandam eerst over de oude dam waar aan de ene kant een flinke stroming in het water stond. Daarna naar de nieuwe dam.

Na de dam gingen wij naar een parfumeriefabriek, daar werden essences uit bloemen en planten gewonnen die voor parfum, aroma oliën en au de toilette werden gebruikt.
Ook werden hier flesjes gemaakt door glasblazen, daar kon je een geurtje in doen, ze waren heel erg mooi met veel goud en zo (oosters). Na alle uitleg over de essences werd er een blik mannen opengetrokken die ineens op ons afkwamen om te verkopen, je kon ook nog een massage krijgen.

Na deze drukke ochtend gingen wij terug naar de boot om te lunchen. Na de lunch kon je nog even uitbuiken, maar toen was het toch weer tijd om weer wat te gaan doen.
We gingen met een felucca (Egyptische zeilboot) varen.
Op de boot werd er muziek gemaakt en gezongen door een nubbische jongen, wij moesten meezingen en klappen. Ondertussen voer de boot naar Kitcheners Island, een planteneiland midden in Nijl tussen Elephantine en de Westoever, deze werd in 1890 geschonken aan Lord Kitchener de Britse Consul-generaal van Egypte. Hij bracht planten uit alle delen van Engeland naar dit eiland en gaf ze een plekje in deze schitterende botanische tuin. Er zaten hier ook Egyptische poezen (Mau’s) op dit eiland, hele mooie, een had een groen en blauw oog, dit was heel apart.
Om 18.00 waren wij weer terug, moe maar voldaan van deze lange dag.
‘s Avonds na het eten was er een nubische avond met muziek en verschillende dansen.
Aan het eind kwam er een nubische bosjesman en moesten er vijf mannen en 5 vrouwen naar voren komen. Bianca, Edwin en ik waren daar ook bij, wij moesten vreemde oerwoud geluiden en bewegingen maken om de beurt, iedereen lag in een deuk, bij mij liepen de tranen over mijn wangen, ik deed het bijna in mijn broek.
Na dit alles kwam er ook nog een paard (waar twee mensen in zaten) binnen, de vrouwen kregen een kus en de mannen een kopstoot en wat gebries erbij. Bij Bianca ging het paard met zijn hoofd op haar schoot liggen en zij ging hem dan over zijn hoofd aaien. Na de show kon je nog dansen.
Zo kwam er weer een gezellige dag ten einde.

Maandag 17 juli

Vandaag was een rustdag, we hebben lekker uitgeslapen, ontbeten en daarna het dek op om te zonnen en te zwemmen.
Na de lunch hebben wij op het dek onder de zonneluifel Party & Co summer editie gedaan en daarbij veel gelachen.
‘s Avonds gegeten en lekker op het dek gezeten, de boot voer naar Kom Ombo.
Toen wij in Kom Ombo aankwamen was het net een sprookje (1001 nacht), de tempel lag direkt aan de Nijl en was helemaal verlicht, het was echt prachtig zo in het donker vanaf het schip.

Dinsdag 18 juli

Eerst om 7 uur ontbijten, daarna die twee meiden wakker gemaakt, zij kregen ontbijt op bed.
Om 8 uur gingen wij lopend naar de Dubbeltempel van Kom Ombo deze lag tegenover het schip.
Daar zat een oude Arabier op de grond met een mand, naast de mand kwam een cobra omhoog (rrrrrrr.).
De dubbeltempel van Kom Ombo is gewijd aan 2 hoofdgoden, Sobek en Horus, en ligt op een lage zandduin in een bocht aan de Nijl. Het heiligdom werd gebouwd tijdens de periode van Ptolemeeërs. De tempel is over de lengte in tweeën gedeeld. De oostelijke helft is voor Sobek en de westelijke helft voor Horus. Horus is met zijn havikskop een van de incarnaties van Horus en wordt soms Horus de oudere genoemd. Ondanks de hoge ligging van de tempel is het voorhof aangetast door de jaarlijkse overstromingen van de Nijl. Toch is de tempel over het algemeen goed bewaard gebleven.
Al vanaf de 18e dynastie lag er een stenen heiligdom op de plaats van de huidige tempel. Met de bouw van de dubbeltempel werd begonnen onder Ptolemaeus VI Philometor (180 -145 v.Chr.).
Farao Ptolemaeus IX Alexander (107-88 v.Chr.) voegde nog enkele bas-reliëf aan de tempel toe. Er werd verder bijgebouwd door Ptolemaeus XII Neos Dionysos (80-51 v.Chr.), de vader van Cleopatra, de laatste farao van de dynastie der Ptolemeeën. Na haar zelfmoord in 31 v.Chr. eindigde het faraonische rijk en begon de Romeinse heerschappij. In Kom Ombo werden de reptielen beschouwd als heilige beesten. De oorsprong voor de verering van de krokodillengod Sobek moet gezocht worden op het naburige eiland in het midden van de Nijl. In de tijd dat de tempel in gebruik was wemelde het er van krokodillen, ze hadden zelfs een bassin in de tempel. De krokodillen werden ook gemummificeerd, je kunt hun mummies die in 1960 bij wegwerkzaamheden zijn ontdekt in de Romeinse Hathortempel zien ten zuiden van de hoofdtempel. De krokodillengod Sobek was de belangrijkste god van de Fayoum, de grote oase ten zuidwesten van Caïro. Alles in deze dubbeltempel is dubbel; een dubbele ingang, een dubbele reeks deuren en een dubbel altaar. Via de twee toegangspoorten kom je in het voorhof, dat 16 beschadigde zuilen telt. De 10 zuilen van de grote zuilenhal hebben kapitelen met verschillende bloem- en palmbladmotieven. Op de rechterwand zie je de inwijding van de tempel. Voor de twee heiligdommen liggen drie tussenkamers. Hier zie je hoe aan de goden geofferd werd. De twee kamers van het Allerheiligste zijn zwaar beschadigd. Links is de kamer voor Horus, rechts voor Sobek. Links van de tempel staat de ruïne van het mammisi of geboortehuis ter ere van de geboortes van Sobek en Horus. Door de eroderende werking van het Nijlwater is een kleine toegangspoort het enige dan ons rest van het geboortehuis. Het gebied rond Kom Ombo wordt regelmatig getroffen door aardbevingen die een bedreiging vormen voor het voortbestaan van de dubbeltempel. De zware schade die een aardbeving in 1992 aan de tempel heeft toegebracht is inmiddels hersteld.

Sobek is een god uit de Egyptische mythologie. Hij had de kop van een krokodil en symboliseerde de vruchtbaarheid van de Nijl en de kracht van de farao’s. Sobek was de zoon van Neith en werd zo sterk geassocieerd met de krokodillengod, dat de Grieken een stad in de buurt zelfs Crocodilopolis noemden. In latere tijden werd Sobek gezien als incarnatie van de god Amon. Op afbeeldingen is hij uitgebeeld als een man met krokodillenkop of een Gemummificeerde krokodil. Vaak draagt Sobek op zijn hoofd de zonneschijf met een cobra. In het boek der doden wordt Sobek genoemd als de god die Isis bijstond bij de geboorte van haar zoon Horus. Ook werd hij verantwoordelijk geacht voor de bescherming die Isis en haar zuster Nephtys verleenden aan de doden.

Om 9.30 uur waren wij weer terug, de boot voer naar Edfu, waar Ma, Bianca en ik hebben gewinkeld. Ik heb daar een granieten kopje van Nefertiti, en een obelisk van graniet gekocht. De man begon met 35 euro, ik heb ze beiden uiteindelijk gekocht voor 10 euro. Ma heeft daar een paar slippers gekocht, zij moest er eerst 30 paar passen voordat zij de goede maat had, de man liet ons gewoon alleen achter in de winkel en ging ergens een paar halen, na 10 minuten kwam hij dan terug.
Om 15.30 uur gingen wij weer verder varen terug naar Luxor.
Na het avondeten gingen wij op het dek Yahtzeeën en daarna weer naar bed.

Woensdag 19 juli

Eerst ontbijten en om 9.00 uur naar de tempel van Karnak.
Een groot aantal farao’s hebben letterlijk hun steentje bijgedragen aan dit uitgestrekte complex. Er is in het totaal maar liefst 2000 jaar aan gebouwd! De grootste toevoegingen zijn gedaan door de Farao’s van de 18e tot de 20e dynastie (tussen 1570 en 1090 v.Chr.). In vroegere tijden heette het complex Ipet-Isut of de beste plaats. Het nieuwste gedeelte ligt bij de huidige ingang, en het oudste deel in het oosten van het complex. Het hart van het complex is de Amon tempel, maar verreweg het bekendste deel is het ‘zuilenbos’ 134 zuilen met papyruskapitelen links en rechts van de middengang. Twee van Karnak’s obelisken staan nog overeind. De westelijke, gemaakt door Toetmosis I, is bijna 20 meter hoog en weegt 130 ton. De ander is hier neergezet door Hatsjepsoet, en een derde, die is omgevallen, ligt bij het heilige meer. Dit meer werd gebruikt voor rituele wassingen en ceremoniën. Aan het meer staat de enorme scarabee ter van de zonnegod van Amenhotep III.

Amenhotep (betekent tevreden) was een farao uit de 18e dynastie. Hij regeerde over het Oude Egypte van 1390 v.Chr. tot 1352 v.Chr.
Amenhotep was de zoon van Tutmoses IV en Mutemwia. Hij trouwde met een burgerdochter: Teye, de dochter van Yuya en Tuya. In zijn tijd was het Nieuwe Rijk op zijn hoogtepunt. Zijn regering was voornamelijk een tijd van vrede en voorspoed. De invloed van Egypte reikte ver, zijn naam wordt gevonden van Griekenland, Kreta, Anatolië en Babylon tot Jemen toe.
Toch waren er zorgwekkende ontwikkelingen. In Anatolië werden de Hettieten steeds machtiger onder Hattusilis II en begonnen het bondgenootschap met de Mittani te bedreigen.
In de binnenlandse politiek werden de priester van Amon-Re in Thebe steeds machtiger en veeleisender. Ondanks de welvaart werd het steeds moeilijker de almaar groeiende tempelbureaucratie tevreden te stellen. Amenhotep probeerde daar wat tegenwicht tegen te scheppen door de priester van Heliopolis en de Apis-cultus wat meer te begunstigen.
Amenhotep III had een heel tempelcomplex nabij Thebe, waarvan nu enkel nog de Kolossen van Memnon overblijven.

Daarna gingen wij naar de tempel van Luxor 3 km verwijderd van de tempel van Karnak.
De tempel van Luxor ligt midden in de huidige stad. Het is een van de best bewaard gebleven tempelcomplexen uit de Egyptische oudheid. De tempel is gebouwd door Amenhotep III en Ramses II, en gewijd aan de Thebaanse drieëenheid Amon, Mout en Chons. De tempel diende voor de processie ter ere van Amon bij het begin van het Egyptische nieuwe jaar. Een indrukwekkende laan van sfinxen voert naar de toegangspoort. Vroeger verbond deze laan de tempel van Luxor met de tempel van Karnak. Er zijn plannen om deze processieweg weer geheel in de oude staat terug te brengen.

Twee kolossen van Ramses II houden bij de ingang wacht. Vlakbij staat de uitzonderlijk fraaie roze granieten obelisk van Ramses II. Een tweede obelisk werd door Mohammed Ali in 1831 aan Frankrijk geschonken, en siert nu de Place de la Concorde in Parijs. De belangrijkste gebouwen van het enorme tempelcomplex zijn de tempel van Amon-Re, de tempel van Seti I gewijd aan Amon, Mout en Chons, de tempels van Ramses III, de befaamde grote hypostylenzaal met zijn enorme zuilen en het Amenhotep III-binnenplein. Het oudste gedeelte van het complex, de tempel van Amenhotep, is met zijn zuilen en kelkkapitelen zeker het fraaiste geweest.

’s Middags na de lunch wat chillen in de hal met muziek erbij samen met mama en Bianca, Edwin zat op het dek van het zonnetje te genieten, René en die twee meiden lagen op bed uit te rusten en wat te lezen.
Om 17.00 uur teatime boven op het dek, lekker met zijn allen een kopje thee drinken met cakejes en koekjes erbij.
Daarna gingen Edwin, Bianca en ik geld pinnen, wij zijn de halve stad door gewandeld om een geldautomaat te vinden die in werking was. Vanaf de pinautomaat zijn wij met de koets-taxi naar het Luxor museum gereden.
Het museum van Luxor, een cadeau van de Franse president Giscard Déstaing, heeft een kleine maar zeer goed gekozen collectie vondsten uit Luxor en omgeving. Je kunt hier een aantal voorwerpen uit het graf van Toetanchamon bezichtigen (kleding, schoeisel, stoelen, gouden juwelen, wapens en zo), die voorheen in het overvolle museum van Caïro bewaard werden. De meest interessante voorwerpen in het museum zijn echter die van Echnaton op de 2e verdieping. Hier staat de reconstructie van een 17 meter lang en 3 meter hoog muurgedeelte van 283 zandstenen blokken, die gevonden zijn in de 9e pylon van de Karnak tempel. De reliëfs tonen de Echnaton en zijn wondermooie gemalin Nefertiti, offerende aan Aton. Ook lagen er twee mummies en beelden van Toetanchamon die recent waren opgegraven.
Het was heel indrukwekkend allemaal.

’s Avonds kregen wij allen bij het diner een grote taart aangeboden met “tot ziens” erop, omdat het de laatste dag van de cruise was (snik, snik, snik) jammer genoeg.
Na het diner kregen wij een afscheidsfeest met een buikdanseres en een Egyptische danser met wijde rokken aan die heel snel rond draaide, heel leuk en heel gezellig allemaal.
Toen de laatste nacht op het schip.

Donderdag 20 juli

Om 6.00 uur opstaan en ontbijten, dan om 7.30 uur weg en iedereen van het personeel bedanken en gedag zeggen, toen de bus in om naar een vertrekpunt te gaan waar wij om 8.00 in colonne met tig bussen vergezeld door militaire auto’s als bescherming vertrokken van Luxor naar Hurghada, dwars door de Sahara heen, zo ongeveer 5 uur lang.
Bij het hotel aangekomen kregen wij in een zaal allemaal informatie over het hotel en excursies, daarna konden wij gaan lunchen.
Om 14.00 uur moest iedereen bij de receptie komen om daar hun kamersleutel in ontvangst te nemen. Wij moesten nog een uurtje wachten omdat onze kamer nog niet klaar was, wij kregen een suite voor 7 personen. Een woonkamer met keuken, 2 slaapkamers, 2 badkamers en 2 balkons. Het zag er allemaal goed uit.
Wij moesten heel erg wennen aan de grote drukte, de overgang van het knusse gemoedelijke schip naar het drukke massale hotel, alles kwam op ons af.
’s Avonds hebben wij pizza bij het Italiaans restaurant gegeten, daarna wat gewandeld, een cocktail gedronken, Melanie viel toen in slaap, toen zijn wij met zijn allen naar bed gegaan.

Vrijdag 21 juli

’s Morgens eerst met mama naar een winkel om waspoeder te kopen, daar kregen we thee en een boekenlegger met onze naam erop in het Arabisch, daarboven onze sterrenbeeld. Daarna gingen wij ontbijten, het leek wel een grote mierenhoop.
Ik moest een bord hebben maar die waren op, toen kwam er iemand met borden aan, en iedereen stormde er op af, binnen 2 á 3 tellen waren alle borden weg, het was echt triest.
Uiteindelijk had ik een bord, toen begon de zoektocht naar eten en drinken en kon ik eindelijk gaan eten, het eten was gelukkig lekker.
Daarna gingen wij lekker zwemmen en zonnen, eten en snorkels kopen, daarna snorkelen.
’s Avonds hebben wij aan het strand gegeten, daarna gelounge en koffie gedronken met rustige muziek erbij. Dan op tijd naar bed, morgen moeten wij vroeg op.

Zaterdag 22 juli

Om 7.00 uur op, daarna ontbijten en om 8.40 uur met de boot naar Paradise Island, daar hebben wij gezwommen in het azuurblauwe water van de zee.
Paradise Island heeft een bijna wit strand met wandelende schelpen, daar zitten krabben in. Daarna zijn wij naar een koraalrif gegaan midden op zee waar wij gingen snorkelen, echt prachtig mooi blauw, paars roze en rood koraal met hele mooie gekleurde vissen, grote en kleine.
Toen gingen wij op de boot lunchen, het was heel erg lekker. Daarna weer na een andere plek om weer te snorkelen. Na het snorkelen gingen wij vissen op de boot met een rolletje vistuig met haakje eraan en een stukje rauwe vis eraan. Er werden verschillende vissen gevangen, René had er ook een, zonde hoor al die mooie gekleurde vissen. Toen gingen wij nog even lekker zonnen op het dek terwijl de boot terug voer naar het hotel. Het was een mooie onvergetelijke dag.
’s Avonds gingen we eten, alle vrije tafels stonden nog vol met vieze borden e.d.. Het personeel was overal druk mee, behalve het verschonen van de tafels. We hebben zelf onze tafel schoon gemaakt en overal wat bestek vandaan gehaald, het was een service van likmevestje. Door ons eigen toedoen konden wij toch nog eten, de service is hier ver te zoeken!!!!!

Zondag 23 juli

Eerst ontbijten, daarna zonnen en zwemmen. Melissa en ik hebben nog een proefduik in het zwembad gedaan, ik vond het wel een beetje eng over de bodem heen omdat ik heel erg druk op mijn oren voelde, Melissa vond het geweldig en heeft nog een scarabee hanger gevonden op de bodem van het zwembad.
’s Middags heb ik mijn haar laten verven bij Tina’s Beautysalon, Bianca ging daar French manicure en pedicure doen, en mama french pedicure en haar wenkbrauwen verven met henna. Het duurde wel erg lang want de verf moest nog ergens vandaan gehaald worden, na een uur kwam iemand met de verf aanzetten. ’s Avonds eten en op tijd naar bed.
Maandag 24 juli

Eerst ontbijten, dan zwemmen en zonnen, Melanie gaat vandaag niet zwemmen, maar op een bedje onder de parasol kleuren en spelen.
Ed en ik gaan kanoën en vinden een mooie plek met koraal.
’s Middags na de lunch gaan wij daar snorkelen, het is daar heel mooi, paars koraal en veel gekleurde vissen. Ed ontdekt een steenvis, gevaarlijk als je daar op gaat staan steekt hij je met gif, waar je binnen een uur dan dood kan zijn als je geen tegengif krijgt.
Ik ga daarna naar onze kamer, ik heb oorpijn, mama ook, zij is aan de diaree.
’s Avonds bij de Italiaan pizza gegeten, gewandeld langs het strand en naar de openlucht disco bij het strand geweest. Daarna nog even loungen en dan naar bed.

Dinsdag 25 juli

Niet veel gedaan, zonnen, zwemmen, eten en drinken.
Ik had een day off en had het even gehad met de warmte.
’s Avonds naar het centrum geweest, en down town (foutje bedankt), het was echt druk daar, allemaal toeterende auto’s en alles reed om en door elkaar heen gewoon eng om over te steken. Daarna met de bus weer terug naar het hotel, nog een afzakkertje en naar bed.

Woensdag 26 juli

Zwemmen, zonnen, eten, drinken en snorkelen, lekker relaxed.

Donderdag 27 juli

De laatste dag nog even lekker zonnen, zwemmen, aquarobic en snorkelen.
Om 16.15 uur naar boven om te douchen en aankleden, daarna om 18.00 uur eten bij de Italiaan, en met de bus naar het vliegveld, daar een beetje hangen en kijken naar de prularia, dan het vliegtuig in op weg naar Nederland, het was een rustige vlucht.
Op het vliegveld stonden Wilma, Cobus, Dien en Jos ons op te wachten. Toen heeft Wilma ons naar huis gebracht, daar hebben wij nog een beker melk gedronken en zijn wij om 3.45 naar bed gegaan.
Weer een leuke mooie onvergetelijke vakantie ten einde.