5 juli 2004

's Morgens eerst ontbijten dan op weg naar Coba. Na lang rijden op een stille saaie weg komen we van die hokjes tegen waar je tol moet betalen. Daar vragen Bianca en ik aan een Mexicaanse man die daar op een bankje zat of we wel goed zaten. Maar dat was helaas niet zo, we hadden de freeway moeten nemen en niet de tolweg begrepen wij uit zijn Spaans.
Toen moesten we bij Valladolid eraf, dan naar Cheamx en dan naar Coba (1 uur langer dan op de terugweg). Bij Valladolid moesten we tanken en Edwin en Rene laten zich afzetten. Ons bedrag stond aan de linkerkant van de pomp (hadden Bianca en ik gezien) maar zij moesten het bedrag aan de rechterkant betalen. Die twee Mexicaanse mannen stonden al te lachen toen Rene het geld betaalde (het was maar 20 pesos of zo 1,40 Euro). De benzine was spot goedkoop daar, voor 14 euro heb je een volle tank.
Voordat je bij de ingang van Coba aankomt zie je een heel mooi groot meer liggen, wij dachten daar lekker te kunnen zwemmen. Maar toen we onze auto gingen parkeren stond daar dat er krokodillen zwemmen, dan maar niet zwemmen.
Het is daar wel blody hot. We huren voor 45 minuten een gids die ons alles over Coba en de tempels (grupo Nohoch Mul) vertelt.
Dan gaan we de jungle in naar de 1e tempel de grupo Coba, 24 meter hoog en negen terrassen tellend. Bovenop de piramide staat een tempel in Tolteekse stijl en hij vertelt nog meer over het balspel en de kalender van de Maya's en over Mayastad Coba. Dat er iets van 6000 tempels liggen die overwoekerd zijn door de jungle. De stad loopt tot aan Chitzen Itza en daar loopt ook een white road naartoe, waar ook 's nachts over werd gelopen (vandaar dat de weg wit was).
Toen gingen we met een fietstaxi(Melissa en Melanie wilde dit graag) door de jungle naar de tempels. Edwin ging zelf op de fiets want er was niet genoeg plaats :-)
We zagen een paleis, twee balspelplaatsen waarvan 1 voor de helft blootgelegd en de andere helft nog begroeid door de jungle. Als laatste gingen we naar de hoogste tempel van de Yucatan de Gran Piramide 42 meter hoog met 120 treden. Rene en Edwin gaan helemaal naar boven (Rene in zijn FC Utrecht shirt) en kunnen boven over de hele jungle heen kijken. Ook kunnen zij twee meren zien liggen. Dan is het weer tijd om terug te gaan. Nu rijden we wel de goede wegen gaan door hele leuke kleine dorpjes waar de mensen in houten hutjes met rieten daken wonen. Op de terugweg wilde we nog bij de grote M gaan eten maar Rene nam de verkeerde afslag en konden wij er niet meer komen. dan maar door naar het hotel rijden. Het laatste stukje valt Melanie in slaap. Melissa heeft bijna de hele weg terug geslapen. 's Avonds Caribean night bij het hotel met eten erbij, gelukkig zitten we onder de rieten kap want daar komt met toch een regenbui.