beversafari
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Henneke
26 Juli 2011 | Zweden, Idrefjäll
Vandaag gewandeld over het park, badmintonnen, gelezen en relaxed. Eigenlijk zouden wij vandaag gaan raften maar het was al vol geboekt. Het is maar 2 x in de wee. Op donderdag, toen kwamen we laat op de dag aan. En op dinsdag deze was fully full (balen). En donderdag gaan we weer weg dan moeten we 340 km rijden naar Oslo dus geen tijd om eerst te raften (baal, baal, baal). Maar als alternatief zijn we vanavond op beversafari gegaan. Met kano's gingen we onderweg. Wij zaten met zijn vieren in een kano. Melissa was de kapitein en zat voorop, René was de stuurman en zat achterop. Melanie en ik zaten op een matje op de bodem tegen een houten lat aan, was lekker voor je rug (maar niet heus). Maar dat mocht de pret niet drukken. Het was heel mooi onderweg. Als eerste gingen we naar een eilandje waar onze gids een kampvuur ging maken waar wij met zijn allen omheen konden zitten. Daar ging hij in de rivier een ketel vullen met water en zette deze op het kampvuur en deed er volgens mij een half pak koffie in. In een andere ketel deed hij water uit de rivier en siroop, dit was voor de kinderen. Hij maakte lekkere wraps met gerookte zalm en creme fraiche. Dit hebben wij gegeten en gedronken om het kampvuur heen, was heel gezellie. Later ging hij van alles vertellen over de bever, hoe hij leefde en waarvan. Hij liet zelfs een schedel en tanden van de bever zien. Ook liet hij de huid van de bever langs gaan, deze was echt heel erg zacht. Er zitten wel 20.000 haren op een stukje zo groot als je nagel. Na alles te weten over de bever gingen we op zoek naar bevers op het water, we moesten heel erg stil zijn, ook met de peddels, dat je die niet tegen de boot aan mocht stoten. Dit lukte niet altijd dus kregen we soms de slappe lach. Melanie werd heel erg Melig en vervelend. Dan zei ik SSSSSTTT. Melanie zei dan, er zijn toch geen bevers duhhhhh. Dat was dus aan het einde van de vaart ook zo. Geen bever gezien, maar wel een mooie tocht.